Het kan de oplettende kijker onmogelijk zijn ontgaan dat er veel huizen te koop hebben gestaan. Een droge constatering waar best een verhaal achter schuil kan gaan.
Als Annie en Ep op 5 oktober de deur van de Eelderweg 9 definitief achter zich dichttrekken, verlaten twee boegbeelden het dorp. Maar dat doen ze niet voordat ze eerst nog één keer terugkijken op een leven lang Bunne.
Want zowel Annie als Ep hebben hier heel wat voetstappen liggen. Annie is geboren aan de Donderenseweg 8 in een familiehuis met vijf meisjes en drie jongens waar eerst haar opa een bakkerij had en waar haar vader later een boerenbedrijf begon dat in de loop der jaren aardig gefloreerd moet hebben met grond in Bunne, De Pol en het Bunnerveen en op een gegeven moment zelfs met een tredmolen – aangedreven door paarden – naast de boerderij. Zoals gebruikelijk hielp het hele gezin mee op de boerderij en Annie weet nog hoe het was om ’s ochtends om 5 uur koeien te melken op De Pol. Hoeveel bloed, zweet en tranen het turfsteken op het Bunnerveen heeft gekost. En hoe haar zussen met enigszins scheve ogen toekeken hoe zij eerst door de directeur van de Melkfabriek werd gevraagd om op de administratie te komen werken en het later bij lunchroom Indië in Groningen tot cheffin wist te schoppen.
Wat Annie zich ook nog als de dag van gisteren herinnert is dat ze, het moet midden jaren vijftig zijn geweest, een nieuwe fiets kreeg waarvan om de haverklap de band lek was. Nadat haar broers tevergeefs geprobeerd hadden de band te plakken, besloot ze verderop in de straat de jongens van Palthe aan de Donderenseweg 11 om hulp te vragen. Ep bleek niet alleen in staat een scherpe rand aan de velg weg te vijlen en de fiets te redden, maar wist ook Annie voor zich te winnen. Ep herinnert zich op zijn beurt met een glimlach op zijn gezicht hoe hij steeds uit de nog altijd linke bocht voor het bordje van de bebouwde kom Bunne vloog en dan door Annie werd opgevangen.
In 1964 trouwden ze en trokken bij het familiehuis aan de Donderenseweg in. Er waren al wel plannen een huis te laten bouwen op een beschikbare kavel aan de Eelderweg, een huis met een geschiedenis dat er alleen dankzij de aanhoudendheid van Ep uiteindelijk is gekomen. Het betrof een zogenaamde Bogaerswoning, genoemd naar een vroegere minister van Volkshuisvesting onder wiens bewind een speciale subsidieregeling tot stand kwam om het aantal eigen woningen versneld te laten toenemen. Deze woningen hadden een kenmerkende bouw en werden tijdens de wederopbouw relatief goedkoop gebouwd om de woningnood te lijf te gaan. Ep was in Zeeland in het bezit gekomen van tekeningen van deze bouwvorm en was daarmee opgetogen naar de burgemeester in Vries getrokken met de vraag of hij dit type huis in Bunne mocht bouwen. Het antwoord liet weinig aan duidelijkheid over: “Nee, want dit zijn de krotten van de toekomst!” Toen de burgemeester een tijdje later het veld ruimde naar Exloo, kreeg Ep de tip nog een keer naar het gemeentehuis te trekken en dit keer met succes. De Bogaerswoning mocht gebouwd worden met als enige aanpassing dat er een schuin dak op moest. Het huis aan de Eelderweg 7 (dat overigens momenteel nog fier overeind staat) kwam er en in april 1965 trokken Annie en Ep erin. Een paar jaar later kregen ze de mogelijkheid om op een stuk grond van de vader van Annie naast hun woning een nieuwe woning te laten bouwen. In overleg met de familie werd besloten het huis grotendeels zelf te bouwen en in 1974 betrokken Ep en Annie het huis aan de Eelderweg 9 waar ze tot ‘het einde’ zijn gebleven. Hun twee dochters, nu woonachtig in den Bosch en Middelburg, zijn hier opgegroeid.
De in Vries opgegroeide Ep begon zijn werkende leven als vrachtrijder bij zijn oom die in Bunne een smederij had. Het moeten zware tijden zijn geweest waarbij Ep door het hele land reed en af en toe ook ladingen naar de haven in Rotterdam bracht. Echt goede herinneringen heeft hij daar niet aan: als chauffeur moest je je lading zelf lossen en als je dan 20 ton moest lossen ging het al snel om 400 zakken. Uiteindelijk heeft Ep een paar jaar voor zijn oom gewerkt voordat hij overstapte naar BK Gas in Onnen waar hij als chauffeur 27,5 jaar LPG naar klanten in Noord-Nederland bracht. Soms was de LPG niet per spoor in Onnen aangekomen en dan moest hij de LPG ophalen uit raffinaderijen in Lingen, Wilhelmshaven en Emden in Duitsland. Toen het bedrijf in Onnen te kampen had met ruimtegebrek werd er een oplossing gevonden in Bunne en stonden er regelmatig gevulde LPG-tankwagens ’s nachts aan de Donderenseweg 11 geparkeerd, waar de oom van Ep een transportbedrijf had. Ep weet nog goed hoe hij rijles moest nemen om op de LPG-wagen te mogen rijden en hoe de vrachtwagen enkele dagen naast de Melkfabriek geparkeerd stond. Niemand die over dergelijke dingen moeilijk deed, vergunningen waren toen nog niet nodig.
Met name Ep heeft zich in de jaren op meerdere vlakken ingezet voor het dorp. Zo was hij tot zijn zeventigste de drijvende kracht achter het klootschieten om de 14 dagen op zondag en was hij een vaste bezoeker van de klaverjasavonden. Toen de jaren begonnen mee te tellen, trokken Ep en Annie zich noodgedwongen steeds vaker terug in hun eigen huis. Omdat ze om zich heen kennissen weg zien vallen en hun huis toch wat groot wordt, lijkt het besluit om Bunne na al die jaren de rug toe te keren ze niet al te zwaar te vallen. Het geeft ze een goed gevoel dat er nu weer jonge mensen komen die het stokje van ze kunnen overnemen en het dorp weer nieuw leven kunnen inblazen. Dat is namelijk hoe het hoort te zijn. Mentaal gezien zijn ze er beide gewoon aan toe en met vertrouwen zien ze een bestaan in hun nieuwe omgeving in Norg tegemoet. Ep heeft al een stukje gazon weten te confisqueren om een moestuin aan te leggen en zijn grote passie van de afgelopen jaren voort te zetten.
Ze hebben hier altijd met veel plezier gewoond.
De boodschap die ze ons graag mee willen geven: “wees je bewust van de prachtige omgeving waarin je leeft en maak er met elkaar wat moois van!”
Reactie:
Van: Janny van den Broek
Verzonden: woensdag 6 oktober 2021 10:52
Aan: info@neisputter.nl
Onderwerp: artikel over Ep en Annie
Beste makers van de Neisputter,
Hierbij vanuit het Zuiden van Nederland de complimenten voor jullie website en artikelen.
Door mijn ouders, Ep en Annie Palthe, heb ik kennisgemaakt met jullie blad. Vandaag kreeg ik het artikel over de verhuizing onder ogen.
Leuk en vlot geschreven. Ik heb ervan genoten.
Hoop dat jullie nog vele jaren in staat zijn om de bewoners van Bunne en omstreken op deze manier van informatie te voorzien.
Met vriendelijke groet uit ’s-Hertogenbosch,
Janny van den Broek-Palthe
