The Proud Stables Winde
The Proud Stables. Een stal, een manege of bedrijf in de paardensector? Hoe zit dat?

The Proud Stables. Een stal, een manege of bedrijf in de paardensector, toch? Nou nee, de naam van het stukadoorsbedrijf van Arend Mellens in Winde. Hoe zit dat?

Voordat Arend voor zichzelf begon, kwam hij als stukadoor in loondienst bij een bedrijf dat onder andere ook metalen platen bewerkte. Tijdens een gesprekje met de eigenaar bleek dat ze ook wel een plaat konden maken met uitgesneden letters. Als ware paardenliefhebbers waren Arend en zijn vrouw al enige tijd op zoek naar iets speciaals ter nagedachtenis aan Proud – de oude pony van zijn vrouw. Zo ontstond het idee een metalen plaat uit te laten snijden met de tekst ‘The Proud Stables’ om het hek om hun land op te sieren. Toen Arend in 2012 voor zichzelf begon, hoefde hij over zijn bedrijfsnaam niet lang na te denken: ‘The Proud Stables’. Niet alleen een mooie keuze die Arend binnen de stukadoorsector al snel goede naam en faam bezorgde, maar ook een passende keuze omdat van mensen in de bouw bekend is dat ze vaak werken als een paard.

Als het om werken gaat, weet Arend van wanten. In zijn jonge jaren heeft Arend de opleiding voor timmerman/metselaar gevolgd en ging hij als 17-jarige het werkende leven in. Na zijn diensttijd werd hem via-via gevraagd of hij een stukadoorsopleiding zou willen volgen; één dag per week naar school, vier dagen werken en na de opleiding verzekerd van een baan. Zo ging hij bij Van Wijk in De Punt aan de slag om daar jarenlang te blijven werken. Van Wijk had naast een gevelplaten- en dakbedekkingsbedrijf ook een stukadoorsbedrijf. Na 15 jaar stapte Arend over naar een bedrijf in Peize, waar hij 10 jaar werkzaam is geweest. Na een paar maanden bij een uitzendbureau was Arend er in 2012 klaar voor de grote sprong te wagen en voor zichzelf te beginnen. Met zijn destijds al 25 jaar aan ervaring en zijn uitstekende netwerk heeft hij daar nooit spijt van gehad. In het begin ging hij geen enkele zware klus uit de weg, maar inmiddels kan hij zijn klussen zelf kiezen en werkt hij eigenlijk alleen voor particulieren en dan met name in het onderhoud van slaapkamers, keukens en badkamers. Opdrachten die hij over het algemeen alleen kan doen, maar als het nodig is, vraagt hij een collega om samen de klus te klaren. In loondienst werkte hij door heel Nederland, maar nu heeft hij zijn opdrachten over het algemeen in de buurt.

Arend kan bevlogen over zijn vak vertellen en blijkt best het een en ander mee te hebben gemaakt. Eén van de klanten vroeg eens of ze mocht blijven kijken. Geen probleem uiteraard, als hij vanaf de muur maar een meter ruimte overhield om zijn werk te kunnen doen. Dat bleek aan dovemansoren gericht en de vrouw bleef zo dicht bij staan dat hij bijna niet anders kon dan haar aanraken. Zogenaamd per ongeluk liet hij een kwak specie op de vloer vallen, waarop de vrouw enigszins uitviel en Arend nog één keer uitlegde dat hij iets meer ruimte nodig had om zijn werk te kunnen doen. Deze boodschap kwam wel aan en Arend kon in alle rust door.

In loondienst is hij ook wel eens met een aantal collega’s overver geweest voor een klus die alleen in het weekend gedaan kon worden. ’s Avonds om half 11 stonden ze met zijn allen de steigers op te bouwen. Vervolgens aan de bar even gezellig een biertje doen en 7 uur ’s morgens weer paraat om aan het werk te gaan, waarna ze om half 11 ’s avonds moe en voldaan weer thuis waren, maar bovenal ook een gezellige tijd allen hadden gehad.

Vakinhoudelijk komt er bij het stukadoorswerk veel meer kijken dan je als leek op het eerste gezicht zou vermoeden. Tegenwoordig is het veel glad stukadoorswerk, dat ook de basis is voor pleisterwerk (met een korrel erin) of fijn schuurwerk (met een patroontje erin). Maar voor een goede basis is er ook een gedegen materiaalkennis nodig: waar gaat de te stukadoren ruimte voor gebruikt worden, gaat de muur al dan niet afgewerkt worden en zo ja, waarmee.  Moet het behangklaar, sausklaar, geschikt voor fijn schuurwerk, voor pleisterwerk of voor bijvoorbeeld spac. Vroeger bestond de stukadoorsspecie voornamelijk uit zand, portland en kalk of soms Frans gips met kalk. Tegenwoordig zijn er meer mogelijkheden en snellere materialen dan 25 jaar geleden en moet je goed weten welk materiaal je moet gebruiken en welke voorstrijk daarbij past. Om een muur glad én vlak te krijgen is naast al deze materiaalkennis natuurlijk het stuk-vakmanschap onmisbaar. Al snel zou je door de bomen het bos niet meer zien, maar voor Arend is het allemaal gesneden koek. Zonder blikken of blozen doet hij voorkomen alsof het allemaal niet meer dan volstrekt logisch is. Daarin kun je de echte vakman herkennen en op basis van zijn jarenlange ervaring heeft Arend zich inmiddels alom bewezen. Nog altijd ziet Arend het stukadoren als dankbaar werk en is het voor hem een mooie uitdaging om een ruimte er met zijn hand weer zo mooi, glad en afgewerkt mogelijk uit te laten zien. Eigenlijk is het niet meer dan logisch dat hij dit werk na 38 jaar nog steeds met heel veel plezier doet!

Als je bij Arend thuis rondkijkt, valt het direct op dat hij zelf niet alle muren onder handen heeft genomen. ‘Nee’, zegt Arend, ‘ik kijk de hele dag al tegen stucwerk aan, dan hoef ik dat thuis niet ook nog eens te zien J’. Inmiddels werkt Arend ook wat minder en let hij goed op zichzelf om het nog een aantal jaren vol te houden. Tegenwoordig bevindt hij zich in de gelukkige situatie bepaalde opdrachten aan zich voorbij te kunnen laten gaan. Voor hem is het geen dekvloeren meer leggen omdat dat te zwaar is of trapgaten stuken, vanwege gevaarlijk balanceerwerk op een ladder. Er zijn nog voldoende badkamers, keukens of andere klussen waar Arend zijn mooie vak naar eigen zeggen nog jaren wil blijven uitoefenen. En mocht het onverhoopt toch anders lopen, dan kan hij met  plezier terugkijken op mooie jaren en zich met gepaste trots wijden aan zijn echte passie van het verzorgen van paarden.