December 2020, van de redactie
Dorpsgenoten,
In de kwaliteitsmedia is het zo vanaf december een goede traditie om met een terugblik op het afgelopen jaar te komen. Je hoeft bepaald geen helderziende te zijn om de koppen voor je te zien. Dat het voor Nederland in het groot een vervelend jaar is geweest, spreekt wel voor zich. Maar terugkijkend is het ook in het kleine Bunne, Winde en Bunnerveen op z’n zachts gezegd nog stiller dan anders geweest. Hieronder kijken we als redactie van de Neisputter niet alleen kort achterom, maar halen we bovendien – over tradities gesproken – een succesvolle rubriek uit het verleden van de Neisputter van stal en laten we een aantal mensen herinneringen ophalen aan in de achterliggende periode overleden dorpsgenoten.
Om alom bekende redenen hebben we met elkaar een bewogen tijd achter de rug. Of eigenlijk, een periode met veel minder beweging dan normaal die bovendien voorlopig nog niet ten einde is. Want met de vaccinaties in het vooruitzicht mag er dan wel een stip zijn aan de horizon, toch zal het nog zeker maanden duren voordat we weer terug kunnen naar een nieuw ‘oud’ normaal.
Het oude normaal: bedrijvigheid in de Melkfabriek en het Huys van Bunne, gezellige bijeenkomsten georganiseerd door de VvV en actieve werkgroepen; we hebben het een groot deel van het jaar zonder moeten stellen. Daarnaast heeft Bunne de klootschietclub op zondagochtend moeten missen, lag de Hardenstee er zonder klaverjasclub wat verlaten bij, heeft de hoogstambrigade de messen maar zeer beperkt hoeven slijpen, wachten een behoorlijk aantal nieuwe bewoners er nog altijd op voorgesteld te worden, gaat aan de Donderenseweg het straatetentje niet door en zullen we rond oud en nieuw vermoedelijk het zwerfvuil alleen moeten opruimen.
Zonder dergelijke sociale activiteiten leek het erop dat iedereen zich wat meer terugtrok in zijn of haar eigen cocon. En dat hoeft op zichzelf niet per se slecht te zijn, met name in het voorjaar was voor velen de rust en regelmaat van eigen huis en tuin bepaald geen straf. Waar eerst extra tijd thuis en lekker bijkomen misschien wel welkom was, lag steeds vaker het gevaar van loze tijd op de loer en was het zaak te zorgen dat de rust niet om zou slaan in rusteloosheid. De kans op verveling in onze mooie omgeving is gelukkig niet zo groot. Iedereen heeft rond het eigen huis altijd genoeg te doen. En dat na het vele thuiswerken, het klussen, de online vogelcursus van Natuurmonumenten, een goed boek en Netflix menigeen de weg naar buiten wist te vinden, bleek wel aan het waarneembaar lagere aantal bekende auto’s op de weg en het groeiende aantal fietsers, wandelaars en hardlopers.
Het is overigens het afgelopen jaar niet alleen maar kommer en kwel geweest. Ten opzichte van andere jaren deden relatief weinig luidruchtige motorclubjes onze omgeving aan. En ondanks dat het aantal les- en sportvliegtuigjes het afgelopen jaar toegenomen is lijkt het aantal roofvogels ook toegenomen te zijn. Er lijken vooral meer buizerds en torenvalken te zijn. En er was de sperwer die tot twee keer toe een koolmeesje uit een tuin in Bunne te grazen nam. Een verband tussen de lockdown en een toename van roofvogels is niet te bewijzen maar wel een mooie gedachte.
Ondanks dat we op individueel niveau geen goed inzicht hebben, lijken de effecten redelijk aan ons voorbij te gaan. Het aantal besmettingen in onze regio is en blijft relatief laag en 1,5 meter afstand is niet zo’n probleem. Over eventuele eenzaamheid is ons niet veel bekend en we gaan ervan uit dat iedereen een beetje naar elkaar omkijkt.
We kijken ook om naar de inwoners van BWB die de afgelopen tijd overleden zijn. Ook dat hoort bij goed noaberschap, denken we.
Klik hieronder op de namen van overleden dorpsgenoten voor een korte herinneringstekst.
Janna Enting, overleden 28 dec 2019
Henk en Piet Groenwold, overleden 9 maart resp. 10 november 2020
Hendrik Slagmolen en Zwaantje Slagmolen, overleden 4 mei resp. 15 aug 2020
Henk Jaap Noteboom, overleden 31 juli 2020
