De tijd is aan ons voorbij gegaan … niet omdat Jan en Truida van alles is ontgaan, maar wel omdat de ruim 40 jaar dat zij in Bunne aan de Eelderweg woonden voorbij is gevlogen. En zonder dat ze er bij stil stonden, hebben ze toch eigenlijk best veel moois om op terug te kijken.
Nadat ze een aantal jaren in Ezinge en aansluitend in Eelde hadden gewoond, kwam het gezin Riksten in mei 1980 in Bunne terecht. Een oom van Truida die in Winde woonde, tipte hen dat er een woning aan de Eelderweg 5 in Bunne te koop stond. Van het één kwam het ander en voor ze het zich realiseerden trokken Jan en Truida naar Bunne. Niet dat ze er direct in konden, er moest eerst nog wel het nodige verbouwd worden. Met hun 3 zoons (van 10, 16 en 17 jaar oud) woonden ze de eerste maanden in een toercaravan en sliepen de jongens in de garage. In de winter van 1980 trokken ze dan toch het huis in. Niet dat het af was, maar de slaapkamers waren in elk geval klaar en de ruimten waren warm en min of meer bewoonbaar.
Jan is in zijn werkzame leven altijd slager geweest en Truida zorgde voor het wel en wee in en rondom het huis. Jan en Truida denken er met plezier aan terug, maar toch hebben ze vooral warme herinneringen aan de in Bunne georganiseerde feestelijke activiteiten en bijeenkomsten. Het eerste feest dat ze mee mochten maken staat ze nog helder voor de geest: hun jongste zoon René ging naar de basisschool in Bunne en kreeg een stekje mee voor de Floraliatentoonstelling. Het stekje werd opgekweekt en kon op een bepaalde middag worden ingeleverd op school. Omdat de ouders van Truida die middag op bezoek waren, dachten Jan, Truida en René even kort naar school te gaan om het plantje weg te brengen. Niks was minder waar, want het bleek één groot feest te zijn: een rad van fortuin, een tombola, spelletjes voor de kinderen … al gauw kwamen ze erachter dat ze een vollere portemonnee mee hadden moeten nemen en ontkwam Truida er niet aan zich naar huis te spoeden en met geld terug te keren om loten te kunnen kopen voor het rad van fortuin en mee te kunnen doen aan de tombola. De ouders van Truida zullen wel spijt hebben gehad van hun bezoek, want Jan, Truida en René kwamen pas aan het eind van de middag weer thuis. Maar dan weer wel met de hoofdprijs van het rad van fortuin: een mooie aangeklede pop! Deze pop is er nog steeds, Jan en Truida hebben er nooit afscheid van kunnen nemen.. De belangrijkste les van deze middag die Jan en Truida zich daarna altijd ter harte hebben genomen: ga nooit met een lege portemonnee naar een feestje in Bunne.
Een andere eerste bijeenkomst zou Jan zich ook lang blijven herinneren. Hij werd meegevraagd naar een vergadering van de vereniging volksvermaken. Toen hij er was, bleek dat het weleens de laatste VVV-vergadering zou kunnen zijn, want het voltallige bestuur stapte die avond op. Als er zich die avond niet vijf nieuwe bestuursleden zouden melden, zou dat het einde van het VVV betekenen. Nadat Jan Hendrik Stoffers, Bauke en Harm Bakker en Jan Foekens zich meldden als nieuw bestuurslid, kwamen ze nog één persoon te kort. En dat mocht geen “import” zijn, vond men. Waarop Jan aangaf dat hij zich dan dus niet beschikbaar kon stellen. Maar dat zag hij toch even verkeerd, want Truida kwam uit Eelde en daarmee was de zaak beklonken en kwam Jan in het bestuur van de VVV. Tijdens de eerste nieuwe ledenvergadering was het wachten op de nieuwe voorzitter. Aangezien dit net te lang duurde, opende Jan alvast de vergadering en leidde hij de avond totdat de voorzitter kwam. Deze vond dat Jan het eigenlijk prima deed en daarom werd er besloten dat Jan vanaf dat moment voorzitter van de VVV was.
Ruim twintig jaar lang was Jan voorzitter van de VVV, een periode waarin hij samen met de andere bestuursleden vele feesten georganiseerd heeft. Het hoogtepunt van het jaar was altijd de feestweek mét kermis. De feestweek begon met een avond-fiets-4-daagse van dinsdag tot en met vrijdag. En niet zomaar op een kaart een fietstocht uitzetten, welnee, samen met een ander bestuurslid sprong Jan op de fiets om de hele route na te fietsen. Dat deze opoffering door de deelnemers gewaardeerd werd, bleek wel uit de animo voor deze avond-fiets-4-daagse. De deelnemers kwamen niet alleen uit Bunne en Winde, maar ook uit de omliggende dorpen. Bij inschrijving kreeg iedereen één lot ‘cadeau’ voor de grote verloting op zondagavond. De ervaring had namelijk geleerd dat als je één lot weggaf er toch zeker vijf werden bijgekocht; goed voor de ‘pot’.
Op de zaterdagmiddag in de feestweek waren er altijd kinderspelletjes en op zaterdagavond was er de zeskamp. De brandweer kwam in die tijd voor een kratje bier nog het waterbassin vullen. De zeskamp is járen georganiseerd en steevast leverden diverse straten/buurten en ook altijd twee teams van camping de Mierenhoop een heroïsche strijd om de eerste prijs. Ter afsluiting werd er goed feest gevierd in de tent met muziek. En er is zelfs een jaar of vijf op de zondag van de feestweek een autocross in Bunne geweest, onder andere aan het Paasveen, de Bunnerveenseweg en de Kibbelslaglaan. Aan het einde van de autocross was er in de grote tent een grote verloting met, uiteraard, volop muziek. Toen na vele succesvolle jaren de animo zover afnam dat de zeskamp niet meer gehouden kon worden, werd er als alternatief een BBQ georganiseerd; dezelfde BBQ die er in principe nu nog steeds jaarlijks is.
Andere activiteiten van de VVV waar Jan met plezier aan terugdenkt, zijn de droppings en de spooktochten. Tijdens de dropping werden geblindeerde deelnemers met een trekker in een veewagen vervoerd naar een startpunt. Nadat ze verteld werd wat het noorden was, werden ze met een routebeschrijving op pad gestuurd waarin alleen Noord-Oost-Zuid-West als richting werd aangegeven.
Maar ook Truida is altijd actief geweest in het dorp; vanaf het allereerste begin dat ze in Bunne woonde, was ze lid van de gymclub. In de tijd dat ze bij de gymclub kwam, was het gymmen in de school. Nadat de school werd gesloten, hebben ze een tijdje in de showroom van Palthe, in de schuur van Buring (op de vloerbedekking die uit de Rabobank kwam) en tot en met Corona in de Hardenstee gegymd. Jarenlang hebben de gymnasten ook bij toerbeurt de Hardenstee schoongemaakt, want als je de zaal mag gebruiken, moet je er ook wat voor terug doen. De gymclub heeft lange tijd ca. 10 deelnemers gehad, maar de laatste jaren bleef een vaste kern van 5 deelnemers over, waaronder Truida. Al die jaren overigens met dezelfde trainster, Leny uit Peize. In de laatste week van oktober jongstleden hebben de laatste deelnemers samen met de trainster een afscheidsetentje gehad, het einde van een tijdperk.
Een andere bezigheid waar Truida veel tijd in stak, was tuinieren. Als kind had ze al groene vingers en in Bunne heeft ze altijd een moestuin gehad. Deze was zo groot dat ze nagenoeg de hele winter van hun eigen groente konden eten. Natuurlijk werd er in de winter ook wel eens verse groente gehaald, maar in de vriezer was er altijd voldoende ruimte voor een flinke voorraad uit eigen tuin. De eigen tuin en de ruimte rondom het huis gaat Truida zeker missen, hoewel ze (uiteindelijk) volledig achter hun keuze stond naar Vries te verhuizen.
Met deze verhuizing in oktober 2021 is er een einde gekomen aan een tijdperk voor Jan en Truida in Bunne: hun kinderen zijn er opgegroeid en uitgevlogen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het voor hen wel mooi is geweest. Door opkomende lichamelijke klachten werd het steeds lastiger om het huis en de tuin te onderhouden. Na er een jaar over te hebben gesproken, ging de kogel uiteindelijk in een paar weken door de kerk. Aangezien ze vanaf hun tijd in Eelde nog ingeschreven stonden bij de -tegenwoordige- Woonborg, stonden ze met ruim 40 jaar behoorlijk bovenaan de lijst. De definitieve keuze is gevallen op een hoekwoning in Vries achter de Coop. Een plek met gelukkig voldoende tuin waar Truida haar energie in kwijt kan. Zij heeft het wel nodig om een buiten en een tuintje te hebben omdat ze daar nog altijd optimaal van kan genieten. Binnen is alles inmiddels op orde en als buitenom in de komende weken ook de puntjes op de i worden gezet, zullen ze beiden de rust vinden om met veel plezier terug kijken op ruim 40 mooie jaren in Bunne.
